De hangende tram.

We doen het lekker rustig aan vanmorgen. Iedereen heeft lekker uitgeslapen en de zon schijnt lekker. Tegen twaalven gaan we alsnog op stap met Liouwe zijn huurauto. Zijn 'eigen' bolide staat alweer een week met pech in de garage. Iets met het hybride systeem.

We rijden naar Wuppertal om daar de Schwebebahn van dichtbij te bekijken. Een bijzonder gebeuren. Het lijkt op een tram, maar dan hangen de wagons aan een monorail, dus met de wielen op het dak. Het geheel hangt zo'n 10 meter boven de grond. Om de zoveel meter een A-vormig portaal waar de hele constructie aan hangt. De twintig stations bevinden zich allemaal hoog in de lucht. Het grootste deel van het 13 kilometer lange traject bevind zich boven het riviertje de Wupper. Voor het eerst in gebruik genomen in 1901. Tot op de dag van vandaag nog steeds in gebruik als een belangrijk onderdeel van het openbaar vervoer in Wuppertal.

Het is geen museumlijn, je kunt er gewoon met een OV kaartje gebruik van maken. Dat doen we. 

Terug rijden we een beetje binnendoor terug naar de camping. Hoewel de zware industrie goeddeels in deze regio  is verdwenen is, ziet het er wat troosteloos en hier en daar licht verwaarloosd uit. Wel veel groen.

Tussendoor scoren we nog even een milieu sticker voor de huurauto. Die was nog niet eerder in Duitsland geweest. Dat ging verrassend probleemloos.  

Uiteindelijk komen we vlakbij de camping uit aan de andere oever van de Rijn en kunnen we met een pontje oversteken. We staan in de buurt van kilometerraai 718.

Dat is de afstand van de Rijn vanaf de brug bij Konstanz. Ter vergelijk: Bij de maasbruggen in Rotterdam staat een bord met 1000 km.

We doen nog even wat boodschappen en keren tevreden terug op de camping.